Wij zijn Mariska (34), Gert (40), Lucas (12), Julia (9) en Aaron (5). Daarnaast hebben ook nog 3 katten, 2 konijnen en een hond. Altijd wat te doen dus en nooit loopt iets zoals gepland. Lekker chaotisch soms, maar daarom ook erg gezellig.
We wonen in Hoogeveen. We zijn al ruim 2 jaar op zoek naar een vrijstaande woning ergens achteraf om onze kids (en onszelf) de ruimte te geven. Maar het wil nog niet zo lukken…
Het gaat het ene moment wat beter dan het andere, maar dat heeft iedereen natuurlijk wel. Voor nu gaat het goed. We hebben een wat onrustige tijd achter de rug waarin het regelen van de vrijstelling van de leerplicht voor de jongste en een schoolswitch voor onze dochter centraal stonden. Er gebeurde iets teveel tegelijk. Gelukkig hebben we steeds ons gevoel gevolgd en zitten we nu in rustiger vaarwater.
Die drang was er (achteraf gezien) altijd al wel. Maar ik durfde nooit zoveel. Ik was behoorlijk onzeker en was constant bezig met wat een ander er wel niet van zou denken. Zo heb ik best veel dingen gedaan omdat het zo hoort. Omdat het wenselijk was. Of omdat ik aardig gevonden wilde worden.
Maar toen kwam Corona. En dat was echt een omslagpunt voor mij. Hoewel de beginperiode erg moeilijk was en ik voor alles en nog wat ben uitgemaakt alleen maar omdat ik een andere mening had, is deze periode wel nodig geweest om te komen waar ik nu ben.Ik ben ik en ik maak mijn eigen keuzes. Ik bepaal wat ik denk dat het beste is voor mij en mijn gezin. Wat een ander daar van vindt, dat is iets wat bij die persoon hoort. Dat gevoel is niet van mij. En als je de dingen vanaf zo’n manier kunt bekijken is dat zo bevrijdend!
Ik hou niet van de gebaande paden. Ik wil dwars door het ruige veld en ons eigen pad zelf maken. Want dan is het nooit saai en blijf je altijd dicht bij jezelf. Er is zoveel mogelijk, maar als je altijd maar rechtdoor kijkt, dan zie je het niet.
Ik ben heel trots op wat ik heb bereikt. Inmiddels zijn er al heel wat dingen gelukt waarvan we het eerst niet voor mogelijk hadden gehouden. Ik vind dat ook een enorme les naar onze kinderen toe. Ga ervoor! Proberen! Kijk naar mogelijkheden! Dat is echt iets wat ik ze wil meegeven in het leven en tot nu toe lukt dat aardig.
Absoluut het regelen van de vrijstelling van de
leerplicht voor onze jongste zoon. Daar zaten zoveel uren en zenuwen in!
Ongelofelijk! Ik heb mij veel te gek laten maken door horrorverhalen in
verschillende Facebookgroepen. We hadden ons op het allerergste voorbereid.
Maar het bleek ontzettend mee te vallen en we hebben een heel leuk gesprek
gehad met de leerplichtambtenaar. Ik kreeg zelfs een dik compliment over de
manier waarop ik het thuisonderwijs aanpak. Dat was een enorme opsteker voor
het harde werk.
Met onze dochter gaat het niet zo goed op school. Wel qua leren, maar ze vindt school gewoon niet leuk. Ze is een heel gevoelig meisje en kan slecht tegen al die geluiden en drukte om haar heen. Ook de groepsdruk en het eeuwige herhalen van opdrachten staat haar heel erg tegen. Ze is elke dag doodmoe als ze thuiskomt, maar kan niet slapen als ze in bed ligt. Elke schooldag is een enorme uitdaging voor haar. Op school zien ze een enthousiast meisje dat overal goed aan mee doet. Maar thuis kakt ze helemaal in. Het liefst houd ik haar thuis en geef ik haar ook thuisonderwijs, maar helaas staat de wet dat niet toe. We hebben nog gekeken of vrijstelling op grond van artikel 5 onder a van de leerplichtwet een optie zou kunnen zijn, maar dat is zo moeilijk om voor elkaar te krijgen. Bovendien krijgt ze dan ook een label en dat willen we niet.
Nederland en het Nederlands onderwijs is iets
dat hier centraal staat. Dat komt natuurlijk omdat we hier wonen, maar ook
omdat de oudste twee wel gewoon naar school gaan. Bovendien volg ik met het
thuisonderwijs de Nederlandse leerdoelen die vastgesteld zijn. Tuurlijk geef ik
daar lekker mijn eigen draai aan, maar ik let er wel een beetje op dat mijn
zoontje qua niveau gelijk loopt met school. Al kun je deze zin ook met een
korreltje zout nemen hoor haha!
Ja helaas wel. Onze oudste zoon zit nu in de 1e
klas VWO. Onze dochter zit in groep 5. En voor onze jongste hebben wij
vrijstelling van de leerplicht op grond van onze levensovertuiging.
Ik heb een eigen webshop en
verkoop o.a. etherische oliën en kristallen (
puurfijn.nl). Daarnaast ben ik bezig met het opzetten van een
website voor mensen die thuisonderwijs geven (en dan met name gericht op
thuisonderwijs in Nederland). Ik ben bezig met het maken van lesmateriaal,
e-books en e-courses om andere thuisonderwijzers te helpen. Ik haal hier
ontzettend veel voldoening uit, omdat ik het heel belangrijk vind dat iedereen
een goede keus moet kunnen maken op het gebied van onderwijs voor zijn of haar
kind.
Als ik dingen eerder had geweten, dan had ik het met mijn oudste 2 kinderen
heel anders aangepakt. Vooral bij mijn oudste en dus eerste kind heb ik heel
veel dingen tegen mijn gevoel in gedaan omdat ik niet beter wist. Ik hoop hier
met mijn nieuwe bedrijf
thuiswijs.com een verschil te kunnen maken voor andere ouders.
Mijn man is freelancer en doet vanalles rondom hosting, websites maken
en het onderhouden ervan (
alterview.nl). Dit kan hij locatie onafhankelijk doen en dat geeft ons veel
vrijheid.
Ik hoop dat we de kinderen een goede basis kunnen geven waardoor ze zelf sterk in het leven kunnen staan. De wereld is zo aan het verharden en de verdeeldheid is nog nooit zo zichtbaar geweest. Ik hoop dat ze hiertegen bestand zijn en dat ze dicht bij hunzelf kunnen blijven.
@thuiswijss (let op, dubbel s!): Hier zie je hoe ik zelf het thuisonderwijs invul met mijn zoontje en geef ik tips over vanalles en nog wat rondom het geven van thuisonderwijs.
@puurfijn: Dit is de pagina van mijn webshop en hier vind je aanbiedingen en achtergrondinformatie over de oliën en kristallen die ik verkoop.
Ja, dat heeft het zeker. Ik heb geen hele leuke
jeugd gehad en ik probeer dit voor mijn kinderen anders te doen. Ook vond ik
school niet leuk en vroeg me al heel jong af waarom ik elke dag zolang naar
school moest. Buiten die vier muren leerde ik voor mijn gevoel zoveel meer! Dus
dat heeft zeker invloed gehad op hoe ik nu in het leven sta. Al heeft dat wel
30 jaar geduurd voordat ik ook op die manier durfde te leven.
Wij hebben ook over emigratie nagedacht, maar
wij denken dat dat het toch niet voor ons is. We zijn bang dat je soms ook te
ver kunt zoeken naar geluk en vrijheid. Soms is het gewoon dichterbij dan je denkt.
